Przed Tobą darmowy fragment bestsellera autorska Bartka Gembskiego „Muzyka! Mikrofon! Akcja!”. Zastanawiasz się co ma wspólnego książka z tańcem? Przeczytaj sam!

Lustereczko powiedz przecie, jak tu tańczyć na parkiecie?

Czasem może się zdarzyć, że będziesz wykonywał choreografię razem z innym animatorem lub nawet zespołem. Najważniejsze, żebyście starali się robić to wtedy synchronicznie. Zadbajcie, by nie być swoim lustrzanym odbiciem. Każdy ruch, przeskok czy przejście na stronę powinno odbywać się w tym samym kierunku, by nie wprowadzać zbędnego zamieszania. W przeciwnym razie dzieci będą zdezorientowane. Nie będą wiedziały, jak właściwie mają tańczyć, a Wy z kolei sprawicie wrażenie słabo przygotowanych. Wystarczy, że umówicie się przed imprezą, że każdy ruch zaczynacie od prawej lub lewej strony. Unikniecie w ten sposób wpadania na siebie podczas występu, a co więcej, zminimalizujecie również ryzyko, że to dzieci zderzą się ze sobą, bo część będzie naśladować Ciebie, a reszta drugiego animatora.

Podczas tańca zawsze stosuj linię bezpieczeństwa oddzielającą Ciebie od dzieci. Pół biedy, kiedy to one obijają się o siebie. Dużo gorzej, kiedy to Ty nie zauważysz zagubionego malucha i wpadniesz na niego z impetem. Do tego zadania świetnie nadają się linie namalowane na podłodze na salach gimnastycznych. Granica ta pozwoli zachować bezpieczną odległość, jednak nie ubezpieczy Cię całkowicie. W ferworze zabawy dzieciaki zapomną o linii szybciej niż Ci się wydaje i będą przesuwać się coraz bliżej. Podczas wykonywania układu nie będziesz miał raczej możliwości, by prosić je o wycofanie się, dlatego warto wyznaczyć osobę odpowiedzialną za tę funkcję. Powinna również dopilnować, by nikt nie biegał za Tobą. Bo, o ile nie posiadasz oczu z tyłu głowy, możesz nie zapobiec wypadkowi.

Idealnym rozwiązaniem jest scena lub chociaż minimalne podwyższenie. Nawet kilkadziesiąt centymetrów potrafi niemal wyeliminować sytuacje, w których dzieci znajdą się koło Ciebie. Takie podwyższenie to również komfort dla maluchów, które tańczą z tyłu. Mogą Cię lepiej widzieć, a co za tym idzie bardziej angażują się w zabawę.

Idealne rozwiązania mają jednak to do siebie, że występują niesamowicie rzadko. Już nawet pomijam luksus jakim jest scena, czasem nawet sam rozmiar sali może pozostawiać wiele do życzenia. Niejednokrotnie prowadziłem tańce w pomieszczeniach bardzo wąskich lub z niekomfortowym ustawieniem ścian, filarów czy mebli. Są to czynniki, na które niestety nie masz żadnego wpływu. Możesz jednak dostosować swoje choreografie do warunków, które zastaniesz. Jeśli widzisz, że dzieci wypełniają salę na całej jej szerokości, to każde przejście na boki okaże się dla nich kłopotliwe. Co wtedy zrobić? Najlepiej zamień te ruchy na kilka kroków do przodu i do tyłu. A co z filarami? Przecież dzieci, które za nimi stoją mogą mieć problemy z zobaczeniem Cię. W takich sytuacjach powinieneś co jakiś czas zmieniać miejsce tak, by każdy miał szansę zobaczyć Twój taniec.

To właśnie takie szczegóły decydują o zaangażowaniu dzieci w zabawę. Bo jak naśladować ruchy animatora, jeśli nie ma go w zasięgu wzroku? Lub gdy jest się wgniecionym w ścianę? Zadbaj, aby nawet w nieidealnych warunkach, każdy z uczestników miał szansę dobrze się bawić.

Zaciekawiło Cię? Pobierz cały darmowy fragment książki: TUTAJ. 

Autorskich choreografii ANIMATORA nauczysz się na naszym szkoleniu on-line Taniec w Animacji!